GeceYolcusu
New member
Çıngıraklı yılanlardan deniz yılanlarına kadar, gelmiş geçmiş en zehirli 10 yılanı sizler için derledik. Bu yılanlar çok güçlü olmalarının yanında zehirleriyle dünyaya nam salmış yılanlar. Yılanlar son derece etkili avcılardır. Bu hayvanlar avlanmak ve kendini savunmak için zehre güvenirler. Birçok güçlü hayvanı bir ısırıkta hemen öldürebilirler. Örneğin bir kral kobranın ısırığı bir fili öldürebilir. Yine de, insan ruhuna bu kadar derinden tutunan yılan korkusuna rağmen, bu yılanlar bizi zehirlemek için dışarı çıkmıyorlar. Kansas Üniversitesi Biyoçeşitlilik Enstitüsü ve Doğa Tarihi Müzesi'nde herpetoloji koleksiyon yöneticisi Luke Welton, " Yılanlar insanlara saldırmaz " diyor. “Çoğu zaman ürküyorlar ya da kendilerini savunma ihtiyacı duydukları için bunu yapıyorlar diyor. Yılanların kendilerini korumaları için edindikleri tek yol bu diyor."
Zehrin öldürücülüğü, toksisite, tek bir ısırıkta ne kadar verildiği ve vücudun neresinde bir ısırığın devam ettiği gibi bir dizi faktör tarafından belirlenir. Ancak yaygın bir bilimsel ölçü LD50'dir (laboratuar testlerinde hayvanların yüzde 50'sini öldürmek için gereken minimum öldürücü doz). Bu ölçüye dayanarak ve özellikle kas içi ısırıklara (doğrudan bir av hayvanının kasına verilenler) odaklanarak, sizler için dünyanın en zehirli 4 yılanını derledik.
4. Laticauda colubrina (Şeritli Kobra)
Zeytin kahvesi ve Belcher'ın deniz yılanlarıyla aynı coğrafi aralığı paylaşan şeritli kobra yılanı, karaya çıkan ve potansiyel olarak tehlikeli bir güneydoğu Asya sahilinde ay ışığında gezintiye neden olabilecek birkaç deniz yılanından biridir. Welton, "İyi bir gecede aynı sahil şeridinde 10 ila 20'yi görmenin nadir olmadığı Endonezya'nın bazı bölgelerine gittim." diyor. Suda nispeten uysaldırlar, karada daha az saldırgandırlar çünkü hareketleri çok daha bilinçli ve gariptir. "Bu yılanlar tarafından ısırılan çoğu insan büyük olasılıkla onlara basıyor çünkü yürüdükleri yeri izlemiyorlar."
3. Bungarus multicinctus (Tayvan Krait)
En zehirli yılanların deniz sakinleri olduğu güneydoğu Asya'da, çok şeritli krait, ölümcül bir karasal tür olarak öne çıkıyor. Bataklık bölgelerinde, öncelikle balıkları avlayan bir gece avcısı olan krait, aynı zamanda kendi türünün üyeleri de dahil olmak üzere kertenkele, kurbağa, yılan balığı, kemirgen ve diğer yılanları yediği bilinmektedir. Esas olarak nörotoksinlerden oluşan son derece güçlü zehirin, yüzde 70 ila 100 kadar yüksek ölüm oranları ürettiği tahmin ediliyor. 2001 yılında, herpetolog Joe Slowinski, zararsız bir krait benzeri beyaz şeritli kurt yılanı olarak yanlış tanımlanan bir boğa tarafından ısırıldıktan 29 saat sonra öldü.
2. Laticauda laticaudata (Mavi Dudaklı Deniz Krait)
Güneydoğu Asya'nın deniz kıyıları boyunca mercan resifleri ve kayalık alanların yakınında bulunan bu canlı renkli 4 fit uzunluğundaki bu yılan, taksonominin babası Linnaeus tarafından 1735 tarihli klasik incelemesinde Systema Naturae'de tanımlanan, bilimde bilinen ilk zehirli deniz yılanıydı. Mavi dudaklı krait, uysal ve ısırması yavaş, postsinaptik nörotoksinlerin baskın olduğu bir zehiri enjekte eder; bu, çok az veya hiç lokal etkiye neden olmaz, ancak saatler içinde felce, kas hasarına veya kanamaya yol açabilir. Yılanlar, kama kuyruklu yelkovanların oluşturduğu yuva yuvalarında kıvrılıp, ısınmaya yönelik benzersiz stratejileriyle bilinirler. Araştırmalar, yılanların kıyı kuşlarının ürettiği vücut ısısını kendi sıcaklıklarını 10 derece yükseltmek için kullandığını gösteriyor.
1. Micurus fulvius (Doğu Mercan Yılanı)
Amerika Birleşik Devletleri'nin güneydoğu ve Körfez kıyıları boyunca uzanan mercan, diğer yılanlar da dahil olmak üzere esas olarak sürüngenleri avlar. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki sabit, içi boş dişlere sahip birkaç karasal zehirli yılandan biri, yüzleşmeye bakır kafadan daha az eğilimli, bu da onu Amerika'nın en az agresif zehirli yılanı yapıyor. Bu aynı zamanda Batesian taklidi olarak bilinen evrim stratejisinin en önemli örneğidir: Zararsız bir taklitle (bu durumda, birkaç süt yılanı türü), kendini avcılardan korumak için zararlı bir modelin (doğu mercan yılanı) fiziksel görünümünü alır. Bu kırmızı ve sarı yılanlardan uzak durmak için geliştirdikleri bir taktiktir.
Zehrin öldürücülüğü, toksisite, tek bir ısırıkta ne kadar verildiği ve vücudun neresinde bir ısırığın devam ettiği gibi bir dizi faktör tarafından belirlenir. Ancak yaygın bir bilimsel ölçü LD50'dir (laboratuar testlerinde hayvanların yüzde 50'sini öldürmek için gereken minimum öldürücü doz). Bu ölçüye dayanarak ve özellikle kas içi ısırıklara (doğrudan bir av hayvanının kasına verilenler) odaklanarak, sizler için dünyanın en zehirli 4 yılanını derledik.
4. Laticauda colubrina (Şeritli Kobra)
Zeytin kahvesi ve Belcher'ın deniz yılanlarıyla aynı coğrafi aralığı paylaşan şeritli kobra yılanı, karaya çıkan ve potansiyel olarak tehlikeli bir güneydoğu Asya sahilinde ay ışığında gezintiye neden olabilecek birkaç deniz yılanından biridir. Welton, "İyi bir gecede aynı sahil şeridinde 10 ila 20'yi görmenin nadir olmadığı Endonezya'nın bazı bölgelerine gittim." diyor. Suda nispeten uysaldırlar, karada daha az saldırgandırlar çünkü hareketleri çok daha bilinçli ve gariptir. "Bu yılanlar tarafından ısırılan çoğu insan büyük olasılıkla onlara basıyor çünkü yürüdükleri yeri izlemiyorlar."
3. Bungarus multicinctus (Tayvan Krait)
En zehirli yılanların deniz sakinleri olduğu güneydoğu Asya'da, çok şeritli krait, ölümcül bir karasal tür olarak öne çıkıyor. Bataklık bölgelerinde, öncelikle balıkları avlayan bir gece avcısı olan krait, aynı zamanda kendi türünün üyeleri de dahil olmak üzere kertenkele, kurbağa, yılan balığı, kemirgen ve diğer yılanları yediği bilinmektedir. Esas olarak nörotoksinlerden oluşan son derece güçlü zehirin, yüzde 70 ila 100 kadar yüksek ölüm oranları ürettiği tahmin ediliyor. 2001 yılında, herpetolog Joe Slowinski, zararsız bir krait benzeri beyaz şeritli kurt yılanı olarak yanlış tanımlanan bir boğa tarafından ısırıldıktan 29 saat sonra öldü.
2. Laticauda laticaudata (Mavi Dudaklı Deniz Krait)
Güneydoğu Asya'nın deniz kıyıları boyunca mercan resifleri ve kayalık alanların yakınında bulunan bu canlı renkli 4 fit uzunluğundaki bu yılan, taksonominin babası Linnaeus tarafından 1735 tarihli klasik incelemesinde Systema Naturae'de tanımlanan, bilimde bilinen ilk zehirli deniz yılanıydı. Mavi dudaklı krait, uysal ve ısırması yavaş, postsinaptik nörotoksinlerin baskın olduğu bir zehiri enjekte eder; bu, çok az veya hiç lokal etkiye neden olmaz, ancak saatler içinde felce, kas hasarına veya kanamaya yol açabilir. Yılanlar, kama kuyruklu yelkovanların oluşturduğu yuva yuvalarında kıvrılıp, ısınmaya yönelik benzersiz stratejileriyle bilinirler. Araştırmalar, yılanların kıyı kuşlarının ürettiği vücut ısısını kendi sıcaklıklarını 10 derece yükseltmek için kullandığını gösteriyor.
1. Micurus fulvius (Doğu Mercan Yılanı)
Amerika Birleşik Devletleri'nin güneydoğu ve Körfez kıyıları boyunca uzanan mercan, diğer yılanlar da dahil olmak üzere esas olarak sürüngenleri avlar. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki sabit, içi boş dişlere sahip birkaç karasal zehirli yılandan biri, yüzleşmeye bakır kafadan daha az eğilimli, bu da onu Amerika'nın en az agresif zehirli yılanı yapıyor. Bu aynı zamanda Batesian taklidi olarak bilinen evrim stratejisinin en önemli örneğidir: Zararsız bir taklitle (bu durumda, birkaç süt yılanı türü), kendini avcılardan korumak için zararlı bir modelin (doğu mercan yılanı) fiziksel görünümünü alır. Bu kırmızı ve sarı yılanlardan uzak durmak için geliştirdikleri bir taktiktir.