KahveTutkunu
Member
İnsan daima sorun çözmektedir. İnsan hayatını sorun çözerek sürdürür. Problemler, daha evvel sahip olduğumuz formüllere göre çözülür.Bir sorun, uygun denklemin seçilmesi ve gerekli sürecin hakikat halde yapılması ile tahlile kavuşturulur. Burada, değerli olan, sorunun gerçek tanımlanması, gerçek formülle çözülmesi ve sürecin hakikat yapılmasıdır.İnsan, inanç ve iddialarına nazaran karar alır; aldığı karara bakılırsa hareket eder ve istediği sonuca ulaşmayı ümit eder. Sıkıntıların tarifi, tahlili ve sonuçları hakkında sahip olduğu “inanç ve tahminler”, insanın yaşadıklarını belirlemektedir.Kendi inanç ve kestirimlerini, “kesin doğru” olarak goren beşerler, bunun neticelerina katlanmak zorunda kalmaktadır.
İnsan ortasında doğup büyüdüğü, başta aile, okul ve yakın etraf olmak üzere toplumun kendisine verdiği inanç ve iddialara uygun hareket ederek ömrünü sürdürür. İnsan, hayatta daima ve her an karar vererek yoluna devam eder.Bu karar vermelerin çoğunluğu farkında olmadan otomatik biçimde verilir. Şayet karar alırken dayandığımız inançlar ve kestirimler yanlış ise, otomatik olarak yanlış sonuçlarla karşılaşacağımız öncesinden söylenebilir. Bizi istemediğimiz sonuçlara otomatik olarak götüren, bu karar alma ve hareket etme stili, insanların hayatlarında sık görülen yanlışlardandır.İnsan, istediği bir sonuca ulaşmak yahut istemediği bir sonuçla karşılaşmamak için, yaptıklarının “ne kadar gerçek olduğunu” gözden geçirmesi gerekir.
İnsan, ortasında yaşadığı toplumsal ortamda, karşılaştığı meseleleri tanımayı, uygun formül seçmeyi ve hakikat süreç yapmayı öğrenir. Farklı beşerler, benzeri durumda, değişik inanç ve hareketlerden yola çıkarak, tıpkı isteğe ulaşmak için faklı kararlar verirler.Değişim süratli, karmaşık, şiddetli olduğunda, eski formüller yetersiz ve eksik kalmaktadır. Bu durum, insanları huzursuz ve mutsuz etmektedir.
Alfred Adler, der ki: “Biz, gerçeği her vakit ona verdiğimiz manayla kavrarız, yani salt gerçek olarak değil, daha evvel tarafımızdan yorumlanmış bir gerçek olarak. ötürüsı ile her, bu mananın her vakit az epey kusurlu ve eksik nitelik taşıyacağını, hatta hiç bir vakit kesin bir doğruluk içermeyeceğini var iseymak, akla yakın bir davranıştır. Manalı ilgilerden oluşan dünyamız, yanılgı ve yanılgılarla dolup taşan bir dünyadır.”Hata ve yanılgılarla dolu olan dünyamızda, doğruya yaklaşmanın tek bir yolu vardır; yanılgılarımız! Karl Raimund Popper, “Yalnızca kusurlarımızdan bir şeyler öğrenebiliriz; bunun şartı da, diğerlerinin yanılgılarını, doğruya götüren adımlar olarak takdir etmeye hazır olmak ve kurtulmak için kendi yanlışlarımızı aramaktır.” demektedir.
Bunun için uyanık ve dikkatli olmak, fark ederek yaşamak, iradeli ve şuurlu uğraş göstermek gerekir. Kendi ömrümüze dışarıdan bakabilmek, kavradığımız gerçeğin öbür türlü yorumlanacağını gorebilmek, daha az kusurlu ve daha az eksik hale getirmeye çalışmak en değerli evredir.Uyanık ve dikkatli olmak, hayatımızda ihmal ve inkâr ettiğimiz gerçeklerin yakalanmasını; yanlışlarımızdan ve yanılgılarımızdan kurtulmayı sağlayabilir. Kendi şuurlu ve iradeli uğraşımızla bunu gerçekleştiremiyor isek, uzman şahıslardan yardım ve dayanak almak işimizi kolaylaştırabilir; gayretlerimizi daha verimli ve tesirli kılabilir.Bir mistiğin dediği üzere, “”gerçeği değiştiremiyorsan, bakışını değiştir.””
İnsan ortasında doğup büyüdüğü, başta aile, okul ve yakın etraf olmak üzere toplumun kendisine verdiği inanç ve iddialara uygun hareket ederek ömrünü sürdürür. İnsan, hayatta daima ve her an karar vererek yoluna devam eder.Bu karar vermelerin çoğunluğu farkında olmadan otomatik biçimde verilir. Şayet karar alırken dayandığımız inançlar ve kestirimler yanlış ise, otomatik olarak yanlış sonuçlarla karşılaşacağımız öncesinden söylenebilir. Bizi istemediğimiz sonuçlara otomatik olarak götüren, bu karar alma ve hareket etme stili, insanların hayatlarında sık görülen yanlışlardandır.İnsan, istediği bir sonuca ulaşmak yahut istemediği bir sonuçla karşılaşmamak için, yaptıklarının “ne kadar gerçek olduğunu” gözden geçirmesi gerekir.
İnsan, ortasında yaşadığı toplumsal ortamda, karşılaştığı meseleleri tanımayı, uygun formül seçmeyi ve hakikat süreç yapmayı öğrenir. Farklı beşerler, benzeri durumda, değişik inanç ve hareketlerden yola çıkarak, tıpkı isteğe ulaşmak için faklı kararlar verirler.Değişim süratli, karmaşık, şiddetli olduğunda, eski formüller yetersiz ve eksik kalmaktadır. Bu durum, insanları huzursuz ve mutsuz etmektedir.
Alfred Adler, der ki: “Biz, gerçeği her vakit ona verdiğimiz manayla kavrarız, yani salt gerçek olarak değil, daha evvel tarafımızdan yorumlanmış bir gerçek olarak. ötürüsı ile her, bu mananın her vakit az epey kusurlu ve eksik nitelik taşıyacağını, hatta hiç bir vakit kesin bir doğruluk içermeyeceğini var iseymak, akla yakın bir davranıştır. Manalı ilgilerden oluşan dünyamız, yanılgı ve yanılgılarla dolup taşan bir dünyadır.”Hata ve yanılgılarla dolu olan dünyamızda, doğruya yaklaşmanın tek bir yolu vardır; yanılgılarımız! Karl Raimund Popper, “Yalnızca kusurlarımızdan bir şeyler öğrenebiliriz; bunun şartı da, diğerlerinin yanılgılarını, doğruya götüren adımlar olarak takdir etmeye hazır olmak ve kurtulmak için kendi yanlışlarımızı aramaktır.” demektedir.
Bunun için uyanık ve dikkatli olmak, fark ederek yaşamak, iradeli ve şuurlu uğraş göstermek gerekir. Kendi ömrümüze dışarıdan bakabilmek, kavradığımız gerçeğin öbür türlü yorumlanacağını gorebilmek, daha az kusurlu ve daha az eksik hale getirmeye çalışmak en değerli evredir.Uyanık ve dikkatli olmak, hayatımızda ihmal ve inkâr ettiğimiz gerçeklerin yakalanmasını; yanlışlarımızdan ve yanılgılarımızdan kurtulmayı sağlayabilir. Kendi şuurlu ve iradeli uğraşımızla bunu gerçekleştiremiyor isek, uzman şahıslardan yardım ve dayanak almak işimizi kolaylaştırabilir; gayretlerimizi daha verimli ve tesirli kılabilir.Bir mistiğin dediği üzere, “”gerçeği değiştiremiyorsan, bakışını değiştir.””